Live weather

Tuesday, November 12, 2024

Odisha Works Minister Harichandan Reviews Berhampur-Jeypore Green Field High-Speed Corridor

A review meeting, chaired by Law, Works, and Excise Minister Prithviraj Harichandan, discussed the proposed Berhampur-Jeypore High-Speed Corridor and Green Field Project on 7 November 2024. This project aims to reduce travel time from Berhampur to Jeypore from seven hours to just three hours, with vehicles reaching speeds of up to 120 kmph.



The proposed corridor will have tunnels at four places to prevent accidents on hilly-terrain roads. Minister Harichandan emphasized the importance of improving connectivity between major cities, mining areas, and industrial zones along this high-speed corridor, while also ensuring that the project does not harm biodiversity areas. 

To achieve this, officials have been advised to prepare a plan that prioritizes environmental conservation. The Minister also stressed the need for efficient land acquisition and forest land settlement to make the proposed corridor more acceptable to the public.

Key officials present at the meeting included Principal Secretary V. V. Yadav, Special Secretary Deepak Das, Chief Engineer (Civil) Purnachandra Mahapatra, OBCC Joint Adviser Jay Krushna Das, and SPARC Managing Director Shubdarshi Mishra.

Monday, October 21, 2024

୧୯୯୯ ଅକ୍ଟୋବର ମହାବାତ୍ୟା। ଭୁଲିନି ଗଞ୍ଜାମ...

ମନେପଡ଼େ ମହାବାତ୍ୟା, ଅକ୍ଟୋବର କାଳ ରାତିକୁ ଭୁଲିନି ଗଞ୍ଜାମ, ରାତି ୯ରୁ ବଢ଼ିଥିଲା ପବନ ବେଗ...

୨୫ ବର୍ଷ ତଳେ ଗଞ୍ଜାମବାସୀ ଦେଖିଥିଲେ ପ୍ରକୃତିର କରାଳ ରୂପ । ୧୯୯୯ ଅକ୍ଟୋବର ମହାବାତ୍ୟାରେ ଲିଭି ଯାଇଥିଲା ୧୮୩ । କେତେ ଭୟାନକ ଥିଲା ୧୮ ତାରିଖ କାଳ ରାତି ?

ବ୍ରହ୍ମପୁର: 1999 ମସିହା ଅକ୍ଟୋବର 29 ତାରିଖ ମହାବାତ୍ୟାକୁ ଓଡି଼ଶାବାସୀ କେବେବି ଭୁଲି ପାରିବେନି । କିନ୍ତୁ ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଅକ୍ଟୋବର 18 ତାରିଖରେ ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାରେ ତାଣ୍ଡବ ରଚିଥିଲା ବାତ୍ୟା। ବାତ୍ୟାର ଆଶଙ୍କା ରହିଥିବା ନେଇ ମିଳିଥିଲା ସୂଚନା । ଆଉ ଏହାପରେ


ଗଞ୍ଜାମ ଉପକୂଳରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥିଲା ତୁହାକୁ ତୁହା ବର୍ଷା ସାଙ୍ଗକୁ ପବନ । ଆଉ ତା ପରେ ଯାହା ହୋଇଥିଲା, କେବଳ ନିକଟରୁ ଦେଖିଥିବା ଲୋକେ ହିଁ କହିପାରିବେ ?

୧୯୯୯ ବାତ୍ୟା ଓ ଗୋପାଳପୁର:

ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲା ବ୍ରହ୍ମପୁର ନିକଟ ଗୋପାଳପୁର ବେଳାଭୂମି । ୧୯୯୯ ଅକ୍ଟୋବର ୧୮ରେ ଏହାର ସ୍ଥଳଭଗକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରି ତାଣ୍ଡବ ରଚିଥିଲା ବାତ୍ୟା । ରାତି ପାହିଲା ବେଳକୁ ସବୁ କିଛି ଛାରଖାର ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ମାଟିରେ ମିଶିଥିଲା ସହ ସହ ଘର, କେଇ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଚାଲିଯାଇଥିଲା ଶତାଧିକ ଜୀବନ । ସେହି ମହାବାତ୍ୟାକୁ ଆଜି 25 ବର୍ଷ ପୂରିଛି, ପ୍ରକୃତିର ସେ ତାଣ୍ଡବ ମନେ ପଡିଲେ ଆଜିବି ଗଞ୍ଜାମବାସୀଙ୍କ ଛାତି ଥରି ଉଠୁଛି, ଟାଙ୍କୁରି ଉଠୁଛି ଲୋମ ।



ମନେପଡ଼େ ମହାବାତ୍ୟା, ଅକ୍ଟୋବର କାଳ ରାତିକୁ ଭୁଲିନି ଗଞ୍ଜାମ, ରାତି ୯ରୁ ବଢ଼ିଥିଲା ପବନ ବେଗ...

୨୫ ବର୍ଷ ତଳେ ଗଞ୍ଜାମବାସୀ ଦେଖିଥିଲେ ପ୍ରକୃତିର କରାଳ ରୂପ । ୧୯୯୯ ଅକ୍ଟୋବର ମହାବାତ୍ୟାରେ ଲିଭି ଯାଇଥିଲା ୧୮୩ । କେତେ ଭୟାନକ ଥିଲା ୧୮ ତାରିଖ କାଳ ରାତି

ମହାବାତ୍ୟାକୁ ୨୫ ବର୍ଷ, ଯାଇଥିଲା ୧୮୩ ଜୀବନ

1999 ମସିହାର ଅକ୍ଟୋବର ମାସ 18 ତାରିଖ । ଗଞ୍ଜାମ ଉପକୂଳରେ ସେ ଦିନର ଅପରାହ୍ନରୁ ହିଁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ପବନ ସାଙ୍ଗକୁ ତୁହାକୁ ତୁହା ବର୍ଷା । ସମୟ ବଢିବା ସହିତ ବାତ୍ୟାର ପ୍ରଭାବ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା । ସେହି ସମୟର ସାଟେଲାଇଟ୍ ଫୋନ୍ ରୁ ଖବର ମିଳିବା ପରେ ସମୁଦ୍ର କୂଳିଆ ଅଞ୍ଚଳରେ ରହୁଥିବା ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ଖବର ଦିଆଯାଇଥିଲା । ହେଲେ ଏହାର କିଛି ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ବାତ୍ୟାର କରାଳ ରୂପ ଧାରଣ କରି ସବୁକିଛି ନିମିଶକେ ମଧ୍ୟରେ ଛାରଖାର କରି ଦେଇଥିଲା । ରାତି ପାହିବା ବେଳେକୁ ମାଟିରେ ମିଶିିଥିଲା ଶହ ଶହ ଘର, ସମ୍ପର୍କୀୟଙ୍କୁ ହରାଇ କାନ୍ଦ ବୋବାଳିରେ ଫାଟି ପଡୁଥିଲା ଚତୁର୍ଦିଗ । ଜିଲ୍ଲାରୁ କେବଳ ୧୮୩ ଜଣଙ୍କ ଜୀବନ ଯାଇଥିବା ସରକାରୀ ତଥ୍ୟରୁ ଜଣାପଡେ ।

ମନରୁ ଲିଭିନି ମହାବାତ୍ୟା କରାଳ ରୂପ :

ବାତ୍ୟା ପ୍ରଭାବରେ ସମୁଦ୍ର କୂଳବର୍ତ୍ତୀ ଅଞ୍ଚଳରେ ରହିଥିବା ଅନେକ କଚା ଘର ବହୁ ମାତ୍ରରେ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ସମୁଦ୍ରରେ ମାଛ ଧରି ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରି ଆସୁଥିବା ମତ୍ସଜୀବୀ ପରିବାରଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଗରୀବ ପରିବାରର ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ମାନେ ଅନେକ ମାତ୍ରାରେ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ଆଉ ସେହି ବାତ୍ୟା ଓଡିଶାର ମହାବାତ୍ୟା ଭାବରେ ପରିଚିତ ରହିଥିବା ବେଳେ ଏବେବି ଉକ୍ତ ଘଟଣାକୁ କ୍ୟାମେରା ସାମ୍ନାରେ ବଖାଣିଛନ୍ତି ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ରହୁଥିବା ମତ୍ସ୍ୟଜୀବୀ ।



ବାତ୍ୟାରୁ କଣ ଶିକ୍ଷା ପାଇଲା ଗଞ୍ଜାମ:

ମହାବାତ୍ୟା ପରେ ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାବାସୀ ଅନେକ କିଛି ଶିକ୍ଷାଲାଭ କରିଥିଲେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସମୁଦ୍ରକୂଳବର୍ତ୍ତୀ ଅଞ୍ଚଳରେ ରହୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ ମାନେ ବାତ୍ୟା ଓ ବନ୍ୟାକୁ କିପରି ମୁକାବିଲା କରିବେ ତାହାକୁ ନେଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗ୍ରାମ ଏବଂ ପଞ୍ଚାୟତ ସ୍ତରରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର କମିଟି କରାଯାଇ ନିୟମିତ ବ୍ୟବଧାନରେ ତାଲିମ ଏବଂ ଅଭ୍ୟାସ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ପୂର୍ବରୁ ବାତ୍ୟାର ପ୍ରଭାବ କିପରି ରହିବ ସେନେଇ ଯଥା ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ସୂଚନା ପହଞ୍ଚିନଥିବା ଯୋଗୁଁ ବହୁ ମାତ୍ରାରେ କ୍ଷୟକ୍ଷତି ହୋଇଥାଏ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଆଧୁନିକ ଜ୍ଞାନକୌଶଳର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇ ଆଧୁନିକରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମାଧ୍ୟମରେ ତୁରନ୍ତ ସୂଚନା ପହଞ୍ଚିବାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଲୋକଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷିତ ଭାବରେ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇ ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳରେ ପହଞ୍ଚାଇବା ଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଉଛି ।

ସମ୍ଭାବ୍ୟ ବାତ୍ୟାକୁ ନେଇ କେତେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଗଞ୍ଜାମ ?

ମହାବାତ୍ୟା ପରେ ବ୍ୟାପକ ସଚେତନତା ସହିତ ସଧାରଣ ଜନତାଙ୍କ ଭାଗୀଦାର ଏବଂ ସହଯୋଗ ଯୋଗୁଁ ଗଞ୍ଜାମ ଉପକୂଳରେ ତାର ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଦେଖାଯାଇଥିବା କେତେକ ବାତ୍ୟାର ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ସଠିକ ମୁକାବିଲା କରିଥିଲା । 2013 ମସିହାର ଫାଇଲିନର ବାତ୍ୟାରେ 20 ଜଣଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିବା ବେଳେ, 2018ମସିହାର ତିତିଲି ବାତ୍ୟା 15 ଜଣଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା । ଗତ କିଛି ବର୍ଷ ଧରି ଏଭଳି ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ସମୟରେ ରାଜ୍ୟରେ ଜିରୋ କାଜୁଆଲିଟି ଉପରେ ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଆଯାଉଛି । ସେହିପରି ଜିଲ୍ଲାରେ ଅଦ୍ୟାବଧି 78 ଗୋଟି ବହୁମୁଖୀ ବାତ୍ୟା ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳୀ ଏବଂ 32 ଗୋଟି ବହୁମୁଖୂ ବନ୍ୟା ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳ ରହିଛି । ବିପର୍ଯ୍ୟୟର ମୁକାବିଲା କିପରି କରିହେବ ସେନେଇ ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ, ବ୍ଲକ ପ୍ରଶାସନ ପକ୍ଷରୁ ବ୍ୟାପକ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଛି ।



2013ରେ ଫାଇଲିନ ବାତ୍ୟାରେ ୨୦ ଜଣ ମୃତ୍ୟୁ

2018ରେ ତିତିଲି ବାତ୍ୟାରେ ଯାଇଥିଲା ୧୫ ଜୀବନ

ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାରେ ୭୮ ବହୁମୁଖୀ ବାତ୍ୟା ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳୀ

୩୨ ବହୁମୁଖୀ ବନ୍ୟା ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳୀ ରହିଛି

ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାପାଳ ଦିବ୍ୟଜ୍ୟୋତି ପରିଡା ଏନେଇ କହିଛନ୍ତି, ''ବାତ୍ୟାକୁ ନେଇ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥରରେ ଆମର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଜାରି ରହିଛି । ଡିଜାଷ୍ଟର ମ୍ୟାନେଜମେଣ୍ଟ, ରେସପନସ ଟିମ ପୂରା ପ୍ରସ୍ତୁତ । ବିଭିନ୍ନ ସ୍ତରରେ ବାତ୍ୟା ମୁକାବିଲା ପାଇଁ ଅଭ୍ୟାସ ଜାରି ରହିଛି । ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ଉପଯୁକ୍ତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି ନା ନାହିଁ ତାହା ଯାଞ୍ଚ କରାଯାଉଛି । ''

1999 ମସିହା ମହାବାତ୍ୟା:

1999 ମସିହାର ସେହି ମହାବାତ୍ୟାରେ ପ୍ରଥମେ ଅକ୍ଟୋବର 18 ତାରିଖରେ ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାର ଗୋପାଳପୁର ସମେତ ଅନେକ ଅଞ୍ଚଳ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ଏହାପରେ ଅକ୍ଟୋବର 29 ତାରିଖରେ ଜଗତସିଂହପୁର ଜିଲ୍ଲା ପାରାଦ୍ୱୀପ ଉପକୂୂଳରେ ଦେଖାଦେଇଥିବା ମହାବାତ୍ୟାରେ ପ୍ରାୟ 10 ହଜାର ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନ ଯାଇଥିଲା ।By ETV Bharat Odisha Team

Published : Oct 18, 2024, 2:39 PM IST

ଇଟିଭି ଭାରତ, ବ୍ରହ୍ମପୁର

Thursday, May 30, 2024

କାମ୍ବୋଡିଆର ବିଖ୍ୟାତ ଆଙ୍ଗକର ଭଟ୍ଟ ମନ୍ଦିର


 







*କାମ୍ବୋଡିଆର ବିଖ୍ୟାତ ଆଙ୍ଗକର ଭଟ୍ଟ ମନ୍ଦିର*

ଏହି ପ୍ରସିଦ୍ଧ ହିନ୍ଦୁ ମନ୍ଦିର ପ୍ରଥମେ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁ ଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ରେ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା l ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏହାକୁ କେତେକାଂଶରେ ଭଗବାନ ଶିଵ ଓ ପରେ ଭଗବାନ ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରାଯାଇଥିଲା l

900  ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ   4000   ହାତୀ ଓ  ପ୍ରତି ପରିବାରରୁ ଜଣେ ସୁସ୍ଥ ସବଳ ଲୋକ ଙ୍କ କର୍ମ ସହଭାଗୀତା ରେ  37  ବର୍ଷ କାଳ ପରିଶ୍ରମ କରି ଏହି ବିଶ୍ୱର ସର୍ବ ବୃହତ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା l

ଏଠାରେ  ଏହାର ଭୂ ନକ୍ସା ସଂଗ୍ରହ କରି ସେମାନେ କିଭଳି ଉଚ୍ଚ ମାନର ଭୌଗୋଳିକ ଓ ଜ୍ୟାମିତିକ ଦକ୍ଷତାର ସହିତ ଏହି ସୁବିଶାଳ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ, ତାହା ଦର୍ଶାଯାଇଛି l

ଏହି କ୍ଷେତ୍ରର ଏରିଆ  402.50  ଏକର l ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ଦିରର ଉଚ୍ଚତା  330 ଫୁଟ l ଏହା ଭାରତର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଶ୍ରୀ ରଙ୍ଗନାଥ ସ୍ୱାମୀ  ମନ୍ଦିର (237 ଫୁଟ ) ଠାରୁ ଆହୁରି 93 ଫୁଟ ଅଧିକ ଉଚ୍ଚ l

ଏହି ସୁବିଶାଳ ନିର୍ମାଣର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ 1500 ଫୁଟ  ଲମ୍ବା ଏବଂ 1300 ଫୁଟ ଓସାରର ଏକ ଗଡଖାଇ ରହିଛି l ଗଡଖାଇର ଚଉଡା 100 ଫୁଟ ଓ ଗଭୀରତା 10 ଫୁଟ l


ଏହି ସ୍ଥାପତ୍ୟ ୟୁନେସ୍କୋ ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱ ଐତିହ୍ୟ ମାନ୍ୟତାପ୍ରାପ୍ତ ଏକ  ସଂରକ୍ଷିତ କୀର୍ତ୍ତିରାଜି l ଯଥାର୍ଥରେ ଏହା ହେଉଛି ବିଶ୍ୱର ଏକ ଅନୁପମ  ବିସ୍ମୟ l
ଭାରତ ବାହାରେ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତିର ଏହା ଏକ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ନିଦର୍ଶନ l

Thursday, May 23, 2024

In India, a Missing Key to a Temple’s Treasure Vault Ignites a Furor



In India, a Missing Key to a Temple’s Treasure Vault Ignites a Furor

July 14, 2018

Source:  The New York Times 


PURI, India — A group of men in loincloths assembled outside a 12th-century temple on a hot April day in Puri, India, preparing to venture deep inside to a pitch-black vault where piles of gold and silver jewelry were stored under lock and key.
To enter Jagannath Temple, dedicated to an important Hindu deity, the group of 16 archaeologists, Hindu priests and government officials had to pass through metal detectors. Their skimpy loincloths were required as a security measure along with oxygen masks in case the vault, unopened for more than three decades, lacked breathable air.


Their instructions were simple: Check the structural integrity of the vault and ignore the millions of dollars’ worth of antiquities stashed inside.
Anyone who spends much time in India’s Hindu temples is accustomed to being just steps from extreme wealth. Locked away in hundreds of the country’s largest temples is a staggering amount of gold, weighing as much as 8.8 million pounds, the World Gold Council has estimated. Under current market rates, that stockpile would be worth roughly $160 billion.

But despite their abundance of ancient riches, India’s temples are often poorly managed. With security measures lacking, they can be a tantalizing target for thieves.

The April expedition did not take long. An hour after entering the temple, the men emerged, telling a crowd of waiting pilgrims that they had not needed to enter the locked vault, known as the Ratna Bhandar, because they had been able to peer inside through the bars of a metal gate.
But two months later, another explanation was leaked to local news outlets: The men had not been able to go in because the keys to the vault were missing.
The response was swift. A top temple administrator was fired. Officials with the state government of Odisha, which includes Puri, called for an investigation. Soon after, they discovered that eight pounds of gold donated by visitors was also missing from the temple’s administrative offices.

Around Odisha, suspicion quickly mounted that some of the antique jewelry in the vault had been pilfered by what a local journalist, Sandeep Sahu, called “a criminal nexus of temple officials and servitors” who had access to the keys.

The theft of riches from temples is common in India. In one of the largest such cases, a Manhattan art dealer, Subhash Kapoor, has been implicated in the theft of $100 million worth of rare antiquities from remote, unguarded temples across India.

Operation Hidden Idol, as the investigation involving Mr. Kapoor was called, found that some of the items, such as a thousand-year-old bronze statue of the elephant-headed Ganesha, ended up at the world’s leading museums including the Metropolitan Museum of Art. Mr. Kapoor is facing trial in India.

But the hive-shaped Jagannath Temple in Puri, which forms part of the pilgrimage known as Char Dham — a four-part circuit traveled by Hindus to attain salvation — is far from an easy target.


A tight-lipped committee controls who can enter, where donations of money or jewelry are stored and how that information is disseminated to the public. The strict entry rules are designed to safeguard both the temple’s status as a sacred space and the treasures it contains.

In 1984, Indira Gandhi, then prime minister, was famously denied entry because her husband was a follower of Zoroastrianism, an ancient monotheistic religion. Even today, priests guard the entrance, turning away non-Hindus and some non-Indians from sects such as Hare Krishna, which is popular in the West.

An internal temple report from 1978 explained the policy — unusual for temples in India — with an analogy: “If the petals of a beautiful rose are torn and dissected for the purpose of investigating the ingredients of its color and smell, then the rose no longer remains a rose. It becomes a rubbish to be thrown away.”


In the 1930s, Mahatma Gandhi, the leader of India’s independence movement, refused to enter the temple in protest against its entry restrictions, according to Ramachandra Guha, an Indian historian. The temple eventually opened its doors to some Hindus who had been barred previously, including Dalits, a lower caste. But the insular mind-set remained. 


This year, the temple made headlines when India’s Supreme Court suggested changing the rule preventing non-Hindus from entering. But many recommendations were abandoned.


“There’s a very long history of absolute reactionist bigotry,” Mr. Guha said of the temple’s exclusionary policies.

Reports of internal strife have also tarnished the temple’s reputation over past decades. Managers of the temple said in the 1978 report that “misappropriation, theft, lawlessness, harassment of pilgrims and exploitation had become the order of the day.”

That same year, to encourage transparency, an inventory was made of the vault. Temple officials reported finding a hoard of nearly 500 pounds of antique silver and gold ornamental jewelry designed to adorn statues of gods.


The vault was last opened in 1985, according to R. N. Mishra, a former temple administrator, who said that he and a group of officials had retrieved some gold for maintenance work and promptly returned the key to the district treasury.


After the furor this year over the loss of the key, temple caretakers said they had found a duplicate in the record room of the local magistrate’s office. Instead of quelling anger, the apparent discovery inspired more questions: When was the duplicate key made? Was it real? And where was the original?

Mr. Mishra called the loss of the original key a “gross negligence,” saying that a duplicate had not existed when he was administrator and that he was not aware of one ever having been made. “One key, one lock,” he said.

Dibyasingha Deb, a member of Puri’s royal family and the chairman of the temple’s managing committee, said that accusations of mismanagement were unfair. He shifted blame to outsiders trying to “make us a laughingstock.”

“When people write about these incidents, and they don’t have any faith in our religion, our culture, they would like to make it a very sarcastic sort of a way of projecting things,” he said in an interview.


But Pitambar Acharya, a lawyer in the Orissa High Court, the highest one in Odisha State, said he felt that temple caretakers were bluffing on what he called the “key loss hullabaloo.”

Last month, Mr. Acharya and other officials from the Bharatiya Janata Party, an opposition party in Odisha, lodged a complaint with the police against top state officials in charge of tracking temple valuables, citing their failure to inventory jewelry in the vault regularly and questioning whether a duplicate key even existed.

“There has been a clear breach of trust,” he said, relating to unanswered questions on the loss of the temple key and the supposed discovery of a duplicate.

Outside the temple, in a packed plaza where men hammered together wooden chariots to be used for a festival, anger was palpable among priests, shop owners and visitors.


“The government is hiding facts,” said Satyavaan Sahu, 31, a worker at a nearby trinket shop. “It is a disrespect. Everybody’s faith in the temple will go away.”

As the sun set in Puri, a throng of devotees climbed the temple’s broad, stone steps, where a man ushered them in by tapping their heads with two slender sticks, a transfer of the deity’s blessings.

Inside the temple, priests squatted to light oil lamps. Flanked by pillars covered in brightly colored motifs, thousands of men and women threw up their hands at the sight of a life-size statue of Lord Jagannath. Nearby, the entrance to the vault was shrouded in darkness behind metal bars.

Sonalata Das, 67, a bespectacled woman in a brown silk sari, lingered with clasped hands in front of a painting of Lord Jagannath. Asked about the missing keys, her face hardened.

“I prayed that God would completely finish off the person who has fooled around with the key for his wealth,” she said. “May he be destroyed.”

Follow Kai Schultz and Suhasini Raj on Twitter: @Kai_Schultz and @suhasiniraj.

To Read The Article Click here: https://www.nytimes.com/2018/07/14/world/asia/india-jagannath-temple-key-gold.html 

Tuesday, May 7, 2024

PM Narendra Modi's grand Rally in Brahmapur, Ganjam, Odisha



 

Sunday, April 21, 2024

ବ୍ରହ୍ମପୁର ପ୍ଲାନେଟେରିଉମ ଆଉ ବିଜ୍ଞାନ ପାର୍କ କାମ ଚାଲିଛ ମନ୍ଥର ଗତିରେ

When Brahmapur Planetarium work will complete?

ବ୍ରହ୍ମପୁର ପ୍ଲାନେଟେରିଉମ ଆଉ ବିଜ୍ଞାନ ପାର୍କ କାମ ଚାଲିଛ ମନ୍ଥର ଗତିରେ



Saturday, April 20, 2024

When the work of AYUSH Hospital Brahmapur will be completed??

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଆୟୁଷ ହସ୍ପିଟାଲ କାମ ଚାଲିଛି
When the work of AYUSH Hospital Brahmapur will be completed??

 

Monday, May 8, 2023

ଏଣିକି ଆଗେଇବ ବ୍ରହ୍ମପୁର ରିଙ୍ଗ୍‌ରୋଡ୍‌ କାମ, ରହିବ ୧୦ ଲେନ୍‌ କ୍ୟାରେଜ୍‌ ୱେ

 

ଏଣିକି ଆଗେଇବ ବ୍ରହ୍ମପୁର ରିଙ୍ଗ୍‌ରୋଡ୍‌ କାମ, ରହିବ ୧୦ ଲେନ୍‌ କ୍ୟାରେଜ୍‌ ୱେ

ଭୁବନେଶ୍ୱର,୩୦/୦୪: ଦୀର୍ଘ ବର୍ଷ ଧରି ଯୋଜନା ଭିତରେ ଥିବା ବ୍ରହ୍ମପୁର ରିଙ୍ଗରୋଡ୍‌ କାମ ଏଣିକି ଆଗେଇବ । ପୂର୍ବରୁ ଏହି ପ୍ରକଳ୍ପ ପାଇଁ ଟେଣ୍ଡର ହୋଇଥିଲେ ବି କାମ ଆଗେଇ ପାରୁନଥିଲା । ଜମି ଅଧିଗ୍ରହଣ ସମସ୍ୟା ପାଇଁ ପ୍ରକଳ୍ପ ଝୁଲୁଥିଲା । ଏବେ ଏ ପ୍ରକଳ୍ପ କାମ ଆଗେଇବା ନେଇ ନୂଆ ଆଶା ଦେଖାଦେଇଛି । ଏଥିପାଇଁ ସରକାରଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରଶାସନିକ ଅନୁମୋଦନ ଲୋଡିଛନ୍ତି । ଏବେ ପୁଣି ବ୍ରହ୍ମପୁର ରିଙ୍ଗରୋଡ କାମ ଆଗେଇବା ନେଇ ନୂଆ ଆଶା ଦେଖାଦେଇଛି । ଏଥିରେ ୧୦ ଲେନ୍‌ର କ୍ୟାରେଜ୍‌ ୱେ ରହିବ । ରାସ୍ତାର ଦୁଇ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ଦୁଇ ଲେନ୍‌ର ସର୍ଭିସ ରୋଡ୍‌ ରହିବ । ଭବିଷ୍ୟତରେ ରାସ୍ତା ସଂପ୍ରସାରଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିବ । ଏବେ ପ୍ରକଳ୍ପ ପାଇଁ ଜମି ଅଧିଗ୍ରହଣ ଆରମ୍ଭ ହୋଇସାରିଛି । ପ୍ରକଳ୍ପ ପାଇଁ ପ୍ରଶାସନିକ ଅନୁମୋଦନ ଲୋଡି ସରକାରଙ୍କୁ ଚିଠି ଲେଖାଯାଇଛି । ଖୁବ୍‌ଶୀଘ୍ର କାମ ଆରମ୍ଭ ହେବ ବୋଲି ଜଣାପଡ଼ିଛି।



Sunday, May 7, 2023

IIT Delhi’s Ashok Kumar Ganguli is new IISER Berhampur director

The Indian Institute of Science Education and Research (IISER) Behrampur has appointed Ashok Kumar Ganguli from Indian Institute of Technology (IIT) Delhi. Ganguli took over from former director Yogendra Sharma on May 2.

Before this, Ganguli was the N K Jha Chair Professor in the department of chemistry at IIT Delhi and the joint professor in the department of materials science and engineering. He has held the position of deputy director, IIT Delhi, institute chair professor, and head of chemistry department. He was also the founding director of Institute of Nano Science and Technology (INST) Mohali.

IISER Berhampur director

As per his profile on the IIT Delhi website, Ganguli specialises in the design of nanostructured materials for applications in water purification, solar energy conversion and microfluidic devices, and high temperature superconductivity. He has over 350 papers published and five patents under his name. He finished his PhD degree from the solid state and structural chemistry unit (SSCU) of Indian Institute of Science (IISc) Bangalore in 1990.

Ganguli has been awarded various honours including National Award of Nano Science and Nanotechnology conferred by the Department of Science and Technology (DST), the Chemical Research Society of India (CRSI) silver medal, Materials Research Society of india (MRSI) medal, the CNR Rao CRSI national award, among others.

 3 May, 2023 \ Berhampur

Saturday, April 29, 2023

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଠାକୁରାଣୀ ଯାତ୍ରା ୨୦୨୩


Dr. ପ୍ରଦୀପ ମହାପାତ୍ର 

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଦ୍ୱି-ବାର୍ଷିକ ଠାକୁରାଣୀ ଯାତ୍ରା ୨୦୨୩ ଏପ୍ରିଲ ୪ ତାରିଖ ସୋମବାର ମଧ୍ୟରାତ୍ରୀ-ଏପ୍ରିଲ ୫ ତାରିଖ ମଙ୍ଗଳବାର ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ବିଧିବଦ୍ଧଭାବେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି। ଏହି ଉତ୍ସବ ମେ’ ପହିଲା ସୋମବାର ଯାଏଁ ପାଳିତ ହୋଇ ମେ ୨ ତାରିଖ ମଙ୍ଗଳବାର ପ୍ରଭାତରେ ଉଦଯାପିତ ହେବା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଛି । ଚଳିତ ବର୍ଷ ୨୮ ଦିନ ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜିତ ହେବ । ପାରମ୍ପରିକ ଯାତ୍ରାସ୍ଥଳୀ ବଡ଼ବଜାର ଦେଶୀବେହେରା ସାହିରେ ମାର୍ଚ୍ଚ ୧୭ ତାରିଖ ରାତିରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ବୈଠକରେ ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜକ ଦେଶୀବେହେରାଙ୍କ କୁଳ-ପୁରୋହିତ ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜନ ତିଥି ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ । ତଦ୍ ଅନୁଯାୟୀ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଅଗାଇଛି ।

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଠାକୁରାଣୀ ଯାତ୍ରାର ଅବଧି ପାରମ୍ପରିକଭାବେ ପ୍ରଶାସନିକ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ । ସାଧାରଣତଃ ଯାତ୍ରା ତିନି ସପ୍ତାହ ବା ତଦୂର୍ଦ୍ଧ ଦିବସ ଧରି ଚାଲିଥାଏ । ଦେଖାଯାଇଛି ଯେ ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜନ ତିଥି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣପରେ ଆୟୋଜକ ଦେଶୀବେହେରାଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ ପ୍ରଶାସନ ନିକଟରେ ଅନୁମୋଦନ ନିମନ୍ତେ ଦରଖାସ୍ତ କରାଯାଏ । ଅଧିକାଂଶ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଶାସନ ସୀମିତ ସମୟରେ ଯାତ୍ରା ପାଳନ ନିମନ୍ତେ ଅନୁମତି ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ଯାତ୍ରାର ଅବଧି ବୃଦ୍ଧି ନିମନ୍ତେ ପୁନଃ ଦରଖାସ୍ତ କରାଯିବାପରେ ଅଧିକା କିଛି ଦିନ ଲାଗି ଅନୁମତି ମିଳିଥାଏ ।

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଠାକୁରାଣୀଯାତ୍ରାର ବିଗତ ଦଶ ବର୍ଷର ଇତିହାସ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ୨୦୧୧ ମସିହାରେ ଯାତ୍ରା ୨୯ ଦିନ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା । ୨୦୧୩ ମସିହାରେ ଯାତ୍ରା ୫ ଏପ୍ରିଲରୁ ୨୯ ଏପ୍ରିଲ, ୨୫ ଦିନ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା । ପ୍ରଶାସନ ପକ୍ଷରୁ ପ୍ରଥମେ ୧୫ ଦିନ ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜନ ଲାଗି ଅନୁମତି ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ପରେ ପୁଣି ୯ ଦିନ ଯାତ୍ରାର ଅବଧି ବଢ଼ାଇଥିଲେ । ସେହିପରି ୨୦୧୫ରେ ଦୁଇଗୋଟି କିସ୍ତିରେ ୩୧ ଦିନ ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜନ ଲାଗି ଅନୁମତି ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ୨୦୧୭ ମସିହାରେ ଦୁଇ କିସ୍ତିରେ ଯାତ୍ରାର ଅବଧି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ବଦଳରେ ଏକା ଥରକେ ୩୦ ଦିନ ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜନ ଅନୁମତି ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ଏପ୍ରିଲ ୨ରୁ ମେ ପହିଲା ଯାଏଁ ଯାତ୍ରା ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା । ୨୦୧୯ରେ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୯ରୁ ଏପ୍ରିଲ ୨୯ ଏକ ମାସ ବ୍ୟାପୀ ଯାତ୍ରା ପାଳିତ ହୋଇଥିଲା । ତେବେ ୨୦୨୧ରେ କୋଭିଡ଼-୧୯ ମହାମାରୀ କାରଣରୁ ପ୍ରଶାସନିକ କଟକଣା ହେତୁ ଯାତ୍ରା ପାଳନ କେବଳ ଔପଚାରିକତାରେ ଆବଦ୍ଧ ରହିଥିଲା ।

ଲୋକମୁଖରୁ ଜଣାଯାଏ ଯେ ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ପୂର୍ବାବସ୍ଥାରେ ବ୍ରହ୍ମପୁର ଠାକୁରାଣୀ ଯାତ୍ରା ଦୁଇ ମାସ ଯାଏଁ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଥିଲା । ଯାତ୍ରାରେ ଧାର୍ମିକ ରୀତି-ନୀତି ସହ ରଥ, କଳାକୁଞ୍ଜ ଓ ବେଶଧାରଣ ସମୟକ୍ରମେ ଯୋଡ଼ି ହୋଇଆସିଛି । ଯାତ୍ରାର ଏହି ସାମାଜିକ ବିଭବଗୁଡ଼ିକ ଯାତ୍ରୀ ଆକର୍ଷଣର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ ସାଜିଥାଏ । ଜନସମାଗମ ହେତୁ ଆଇନ ଶୃଙ୍ଖଳା ଓ ପରିମଳ ରକ୍ଷା, ଜଳଯୋଗାଣ, ଜନସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି ବିଭିନ୍ନ ଦିଗକୁ ବିଚାରକୁ ନେଇ ସ୍ଥାନୀୟ ପ୍ରଶାସନ ଯାତ୍ରାର ଅବଧି ଅନୁମୋଦନ କରିଥାନ୍ତି । ଅତୀତରେ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଓ ଯୋଗାଯୋଗ ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ଅବହେଳିତ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଥିଲା । ଯାତ୍ରା ଆୟୋଜନ ମୁଖ୍ୟତଃ ଲୋକମୁଖରେ ପ୍ରଚାରିତ ହେଉଥିଲା ଏବଂ ପଡ଼ୋଶୀ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରୁ ଦର୍ଶନାର୍ଥୀ ସପରିବାରେ ଶଗଡ଼ରେ ବ୍ରହ୍ମପୁର ବଡ଼ବଜାର ପହଞ୍ଚୁଥିଲେ । ଏକବିଂଶ ଶତାଦ୍ଦୀ ଆରମ୍ଭରୁ ଅଞ୍ଚଳିକ ଟେଲିଭିଜନ ଚ୍ୟାନେଲ ଠାକୁରାଣୀଯାତ୍ରାର ଧାରା ବିବରଣୀ ରାଜ୍ୟବ୍ୟାପୀ ପହୁଞ୍ଚାଇ ଦେଇଥିବା ସ୍ଥଳେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଦଶକରେ ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମର ପ୍ରସାର ସୂଚ଼ନା-ପ୍ରାଚ଼ର୍ଯ୍ୟ ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି । ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ପ୍ରତି ଦୁଇଗୋଟି ପରିବାର ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ପରିବାରରେ ଦୁଇ ଚକିଆ ମଟର ସାଇକେଲ ଏବଂ ପ୍ରତି ଗ୍ରାମକୁ ପକ୍କା ରାସ୍ତା ଯୋଗାଯୋଗ କ୍ଷେତ୍ରରେ କ୍ରାନ୍ତିକାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିଛି । ଏହି କାରଣରୁ ଯାତ୍ରା ପାଳନର ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ କାର୍ଯ୍ୟସୂଚ଼ୀ ଅଗ୍ରୀମ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ଯୁଗ ଉପଯୋଗୀ ମନେହୁଏ ।

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଠାକୁରାଣୀ ଯାତ୍ରା କେବଠୁ ଆଡ଼ମ୍ୱର ସହକାରେ ପାଳିତ ହେଲା ଭଳି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଖୋଜିବା ବେଳେ ରଥ, କଳାକୁଞ୍ଜ ଓ ବିଦ୍ୟୁତ ଆଲୋକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମନକୁ ଆସିଥାଏ । ଗତ ୨୦୧୩ ମସିହା ଯାତ୍ରାରେ କାଳୁପାତ୍ର ସାହିର ଜ୍ୱାଳାମୁଖୀ ରଥ ଆରମ୍ଭର ୭୫ ବାର୍ଷିକୀ ‘ପ୍ଳାଟିନମ ଜୁବୁଲି’ ପାଳନ କରାଯାଇଥିଲା । ଅର୍ଥାତ, ରଥ ୧୯୩୯ରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ପୂର୍ବେ ରଥଗୁଡ଼ିକରେ ଚକ ଲାଗୁଥିଲା । ବିଭିନ୍ନ ସାହିରେ ସ୍ଥାନୀୟ ବାସିନ୍ଦାଙ୍କ ଉଦ୍ୟମରେ ରଥ ନିର୍ମିତ ହେବା ପରେ ବଡ଼ ବଜାର ଛକକୁ ଟାଣି ଟାଣି ଅଣାଯାଉଥିଲା । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେହି ପରମ୍ପରାର ବିଲୋପ ଘଟିଛି । ରଥଗୁଡ଼ିକ ବଡ଼ ବଜାର ପଡ଼ୋଶୀ ବିଭିନ୍ନ ସାହିରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେଉଛି । ଏକପକ୍ଷରେ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ ହେବାପରେ ରଥ ନିର୍ମାଣ ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ୟମ ହୁଏ ଏବଂ ଯାତ୍ରାର ଶେଷ ସପ୍ତାହକ ଲାଗି ପ୍ରଦର୍ଶନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଏ । ଏହା ବ୍ୟୟବହୁଳ ଓ ସଂପୃକ୍ତ ରଥ ଉଦ୍ୟୋକ୍ତାଙ୍କୁ ଖର୍ଚ୍ଚ ବହନ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ । ଅପରପକ୍ଷରେ ଯାତ୍ରାରେ ରଥ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେଲେ ହେଁ ଯାତ୍ରୀଙ୍କ ଭିଡ଼ ଜମିଥାଏ । ଏହି କାରଣରୁ ଯାତ୍ରାର ଅବଧି ବୃଦ୍ଧି ଏକ ଆବଶ୍ୟକତାରେ ପରିଣତ ହେଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସମକାଳରେ ସେହି ଧାରାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣଚ୍ଛେଦ ପଡ଼ିଥିବା କୁହାଯାଇପାରେ । ତେଣୁ ଯାତ୍ରାର ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ କାର୍ଯ୍ୟସୂଚୀ ଆଧାରରେ ରଥ ଓ କଳାକୁଞ୍ଜ ନିର୍ମାଣ ଭଳି ବିଭିନ୍ନ ଆୟୋଜନ ଆଶା କରାଯାଇପାରେ ।

#ବ୍ରହ୍ମପୁରଠାକୁରାଣୀଯାତ୍ରା #BrahmapurThakuraniJatra